Een korte insta-week om eerlijk te zijn. Aan de ene kant vind ik foto’s maken en delen ontzettend leuk, maar aan de andere kant besef ik dat je eigenlijk ook weer niet alles kunt delen, althans ik heb mezelf de vraag gesteld in hoeverre ik dit zou willen. Het moeten wat mij betreft foto’s zijn die de realiteit schetsen en geen zogenaamde pinterest achtige – too good to be true foto’s die gemaakt worden om te showen, ik heb liever een handjevol foto’s die gebasseerd zijn op de werkelijkheid.
Eigenlijk heb ik niet zo veel met bakken. Ik kan 1000 cake recepten opslaan maar geen enkele maken. Bij cakes heb ik zoiets van of je kunt het, of het mislukt gewoon. Nu heb ik wel mijn eigen standaard recepten die wel lukken dus zo nu en dan maak ik wel eens een simpele cake. Het kost eigenlijk weinig moeite en je schotelt je gezin een homemade lekkernij. Ik koop hier in Marokko kartonnen bakvormen, ideaal want het kan na het bakken zo de prullenbak in, mooi meegenomen dus.
Het is altijd leuk als een bekende van me op vakantie is in Marokko, ik wil altijd iedereen zien, even bijkletsen en gezellig de stad in. Een beetje ongezond maar we moesten dit nieuwe broodje uitproberen!
Een echte blikvanger in de souq! Dit is bijna kunst gewoon, ik vond het in ieder geval ontzettend mooi en moest zeker weten een foto maken en delen uiteraard!
Een random schapenmarkt, in verschillende wijken kom je telkens kleine schapenmarkten tegen.
Afgelopen zaterdag werden 20 weeskinderen in het zonnetje gezet. Mede mogelijk gemaakt door weldoeners die oog hebben voor deze doelgroep. Er werd een quiz gehouden met de intentie hen het gevoel te geven zelf een schaap gewonnen te hebben, ze waren ontzettend verast en blij dat ze een schaap mee mochten nemen naar huis. Indirect een ware cadeau voor hun moeders die het erg moeilijk hebben.
Deze gouden en zwarte borden plus schalen kwam ik in Melilia tegen, ik wist nog niet wat ik er mee moest, terwijl ik er naar keek bedacht ik me dat ze vast goed van pas komen tijdens de eid. Een soort hadj stijl…